در بورس ایران یک بیماری مزمن وجود دارد که تا درمان نشود سطح ایمنی بازار بسیار پایین است.
بیش از ۸۰ درصد سهام شرکت ها در اختیار سهامداران عمده ای است که سه خصلت را ندارند:
۱-مستقل عمل نمی کنند
۲-ارزیابی عملکرد مبتنی بر شاخص های کلیدی عملکرد در نظام مدیریتی آنها وجود ندارد و به همین دلیل منفعلانه عمل می کنند!
۳-حقوق سهامدار اقلیت را نه می دانند و نه می خواهند بدانند!


منشور تصمیم گیری در سهامداران عمده شرکت ها منشور ناقصی است
مدیران این شرکت ها دوامشان به همسویی با رویکردهای نهادهای دولتی و شبه دولتی است ، در حالی که گاها اهداف و ماموریت های متعارضی دارند
هیچوقت بخاطر عملکردشان در کسب بازده ارزیابی نمی شوند
علی رغم توانایی آنها در تشکیل ساختارهای تصمیم گیری فعال ، ساختار فعالی تشکیل نمی دهند یا از آن تبعیت نمی کنند.
منفعل ، نظاره گر و مطیع هستند

اگر به واسطه یک سیاست اقتصادی گوشه ای ازبازار دچار مشکل می شود ، تمام بازار همزمان فرو می ریزد.

زیرا:

۱- سهامداران عمده واکنش شایسته ای برای محافظت از دارایی که به آنها سپرده اند انجام نمی دهند.
۲-تصمیمات سرمایه گذاری فعالانه ای جهت حفظ موقعیت مثبت در بخش های مزیت دار بازار انجام نمی دهند.
۳- علی رغم اطلاعات بیشتر در ارزیابی ارزش دارایی شرکت های تحت مالکیت نسبت به ارزش بازار این شرکت ها بی تفاوت هستند
۴- قدرت خود را در بازار در جهت تامین خواسته های کوتاه مدت خود بکار می گیرند و اشتباهاتشان را در تصمیم گیری های معاملاتی با فشار به بازار بواسطه قدرت سهام در اختیار پنهان می کنند.
دقیقا به همین دلیل است که سطح ایمنی بازار کاهش یافته است.

سهامداران خرد که امکانات و ابزار محافظت از بازار را ندارند
سطح آسیب پذیری آنها از بحران بازار بالاتر است
دسترسی به زیرساخت های تحلیلی و اطلاعاتی برایشان پرهزینه است
مسیر بازار را رقم می زنند
و نه تنها به سهامداران عمده در مدیریت بحران ها نمی توانند اتکا کنند بلکه همواره از حرکات غیر قابل پیش بینی ، غیر کارشناسی و سوگیرانه آنها در هراسند.

چنین رفتاری را در بازارهای مالی دنیا از سوی سهامداران عمده کمتر شاهد هستیم چون یکی از فاکتورهای اساسی در تصمیم سرمایه گذاران جهت سرمایه گذاری در سهام یک شرکت رفتار سهامداران عمده است ، فارغ از رویکرد قانونی بازدارنده ممنوعیت Market Impact
شرکت ها با چنین سهامداران عمده ای شانس جذب سرمایه و تامین منابع مالی جهت توسعه را به سرعت از دست می دهند و دچار مشکلات عدیده ای در بازار مالی می شوند.

 دکتر محمودرضا خواجه نصیری 

https://www.linkedin.com/posts/mahmoodreza-khajehnasiri