جهش صادرات نفت ایران به چین در تضاد با اهداف اوپک
بازار و بورس – سیل بشکه های نفت ایران به چین در هفته های اخیر که باعث ترافیک تانکرها در شاندونگ شده و واردات از دیگر کشورها را کاهش داده، تهدیدی برای تلاش های اوپک و متحدانش در محدود کردن عرضه جهانی نفت ارزیابی می شود.
به گزارش بلومبرگ به نقل از معامله گران و تحلیلگران، چین که بزرگترین واردکننده نفت جهان به حساب می آید در حال حاضر نزدیک به یک میلیون بشکه در روز از ایران نفت، میعانات گازی و نفت کوره (مازوت) خریداری می کند. در روزهای گذشته نیز همین رسانه خبر داده بود واردات چین از ایران با توجه به روند کنونی احتمالا در ماه جاری میلادی (مارس) به 856 هزار بشکه در روز به طور متوسط برسد. نفت ایران جایگزین گریدهای پرطرفدار از کشورهایی چون نروژ، آنگولا و برزیل شده و به گفته معامله گران، به شکل غیر معمولی باعث از رونق افتادن بازار نقدی شده است.
بیشتر پالایشگران و معامله گران رغبتی به خرید نفت از ایران ندارند زیرا با وجود تحریم های آمریکا، این امر می تواند به عواقبی مانند بیرون رانده شدن از سیستم بانکی ایالات متحده منجر شود. با این حال، رالی قیمت نفت که غیر قابل توقف به نظر می رسد، موجب شده نفت ایران که ادعا می شود تخفیف زیادی ارائه می دهد، خریداران چینی از جمله پالایشگران خصوصی که یک چهارم ظرفیت پالایش این کشور را بر عهده دارند، را به خود جذب کند.
در حالی که قیمت نفت برنت به لطف بهبود تقاضا و محدودیت عرضه اوپک پلاس در نزدیکی سطح 70 دلار بر بشکه معامله می شود، ادامه یا افزایش جریان نفت ایران در بازار می تواند تلاش این ائتلاف را برای بالا بردن بهای طلای سیاه تضعیف کند.
ایران به عنوان یکی از اعضای اوپک از توافق کاهش تولید این سازمان و متحدانش معاف است. با این حال، ترجیح چین به خرید نفت ارزان در حال جایگزین کردن نفت ایران با نفت کشورهای دیگر اوپک مانند آنگولا و همچنین تولیدکننده های خارج از اوپک مثل نروژ و برزیل است؛ هر چند کیفیت نفت این کشورها کاملا با هم یکسان نیست.
بر اساس این گزارش به نقل از معامله گران، چیزی در حدود 10 میلیون بشکه نفت آنگولا که قرار بود در ماه آوریل صادر شود، تا اوایل هفته جاری بدون خریدار باقی مانده بود. در سال های گذشته در این فصل، نفت آنگولا تا الان فروخته شده بود. تجار نفتی می گویند گریدهایی از کشورهای نیجریه و جمهوری کنگو نیز با کاهش میل به خرید دست و پنجه نرم می کنند.
داده های تانکرها نشان می دهد 3 ابرنفتکش متعلق به میدان جوهان اسودراپ نروژ دست کم دو هفته در بنادر چین بدن تخلیه بار شناور مانده اند. معامله گرانی که در این بازار فعالیت دارند گفته اند فقط 16 میلیون بشکه نفت دریای شمال اروپا را به مقصد آسیا در ماه فوریه ترک کرده اند که کمترین میزان در 4 ماه گذشته بوده و احتمالا این روند نزولی در کوتاه مدت ادامه یابد.
یونتائو لیو، تحلیلگر انرژی اسپکتس در لندن به بلومبرگ گفت: «با افزایش جریان نفت از کشورهایی نظیر ایران و بسته شدن فرصت آربیتراژ در دیگر گریدها در حال حاضر، بازار نقدی واقعا ضعیف به نظر می رسد. گریدهای مورد علاقه پالایشگاه های خصوصی چین مانند نفت های غرب آفریقا، جوهان اسودراپ نروژ و گریدهای برزیلی از حالا تا ژوئن و جولای دشوار به فروش خواهند رسید.»
بخشی از نفت صادراتی ایران مستقیم به چین ارسال می شود و بخشی دیگر ابتدا به برندهای کشورهای دیگر خاورمیانه یا مالزی تغییر پیدا می کنند و سپس به چین می روند. شرکت ردیابی نفتکش کپلر هفته گذشته گفت صادرات نفت ایران به چین به بیشترین میزان در دو سال گذشته رسیده است.
گفته می شود بیشتر نفت ایران را شرکت های تجاری داخلی چین خریداری می کنند زیرا پالایشگاه های خصوصی و دولتی این کشور سعی می کنند با ایران که تحت تحریم قرار دارد، معامله نکنند. معامله گران اظهار کرده اند محتمل است که عرضه نفت ایران ابتدا به صورت موقت در مخازن ساحلی ذخیره شوند و سپس در تاریخ دیگری به پالایشگاه های داخلی مجددا به فروش برسند. این پالایشگران خصوصی که اغلب در استان شاندونگ هستند، با این موضوع که نفت ایران و نزوئلا را به سوخت تبدیل می کنند، شناخته می شوند.
ایران پیش از تحریم ها که در سال 2018 اعمال شد، حدود 2.5 میلیون بشکه در روز نفت صادر می کرد. اد مورس، رئیس بخش پژوهش مالایی در سیتی گروپ در یک یادداشت در ژانویه گفته بود ایران سال را به عنوان یک عامل غیر قابل پیشبینی برای قیمت نفت آغاز می کند.