حسن کاظم زاده - کارشناس بازار سرمایه

سال 99، سال حضور حداکثری سیاسیون در مقوله بورس است که جو سیاسی به‌شدت بر تصمیم‌گیری‌ها، اظهارنظرها و برنامه‌ها سایه افکنده. بازار سرمایه و بورس فضایی کاملاً اقتصادی دارد که به دلیل ماهیت بازار ثانویه نوسان در آن زیاد است. نوسان ناشی از تغییرات در متغیرهای اقتصادی و بنیادی چیزی است که بازار سالیان سال بدان عادت کرده و به‌نوعی می‌توان گفت راه و رسم واکنش به این تغییرات نهادینه‌شده است.

اما وقتی فضا سیاسی می‌شود به دلیل اینکه اکثر اقدامات و اظهارنظرها پشتوانه قوی مشابه فضای اقتصادی را ندارد، سرمایه‌گذاران بازار سرمایه را دچار سردرگمی می‌کند و نوسانات غیرمعمول ایجاد می‌کند. از طرف دیگر افزایش ضریب نفوذ بازار سرمایه بین مردم باعث شده سیاسیون بازی در این زمین را پر پتانسیل برای جذب آن‌ها به سمت خود می‌بینند و سعی می‌کنند از آن برای مقصود خود استفاده کنند.

همین باعث می‌شود علاوه بر تنش‌های معمول ناشی از فضای سیاسی، تبعات ناشی از رقابت‌های سیاسی نیز به زمین بازار سرمایه کشید شود. درنهایت تمامی این موارد منجر به نوسانی می‌شود که از چارچوب تحلیل اقتصادی به‌طور کامل خارج می‌شود و سود و زیان غیرمعمول ایجاد می‌کند