مقامات چینی در تلاش هستند تا مشکل قیمت بالای فولاد داخلی و سنگ آهن وارداتی و همینطور آلودگی فولادی را یک باره حل کنند.

بازار و بورس - چین سعی دارد از طریق غیرجذاب کردن صادرات و بهبود واردات برخی خوراک فولاد به عنوان جایگزین سنگ آهن که قیمت بالایی پیدا کرده، بخش فولاد را آرام کند؛ قدم هایی که تا حدود زیادی به عنوان اقدامات کوتاه مدت برای کاهش قیمت ها تعبیر می شوند.

اما احتمالاً پیامدهای طولانی مدت دیگری نیز وجود دارد، زیرا پکن به دنبال روشهایی برای کاهش اتکای بزرگترین تولید کننده فولاد در جهان به سنگ آهن استرالیا است.

به گزارش خبرگزاری رویترز، استرالیا بزرگترین صادرکننده ماده سازنده فولاد در جهان است و تقریباً دو سوم نیاز وارداتی چین را تأمین می کند، وضعیتی که با توجه به تنش های سیاسی و تجاری مداوم با کانبرا احتمالاً برای پکن ناخوشایند است.

وزارت دارایی چین در تاریخ 28 آوریل اعلام کرد که تخفیف مالیاتی برای صادرات 146 محصول فولادی را از اول ماه مه حذف می کند، در حالی که از تعرفه واردات برخی محصولات از جمله چدن، فولاد خام، مواد اولیه فولاد بازیافت شده و فروکروم چشم پوشی می کند.

به گفته تانگ چوانلین، تحلیلگر CITIC Securities پایان تخفیف مالیاتی صادرات ممکن است حدود 33.35 میلیون تن صادرات فولاد در سال را تحت تأثیر قرار دهد.

این موضوع مهمی است زیرا چین 53.67 میلیون تن محصولات فولادی در سال 2020 صادر كرده است و در سه ماهه اول سال جاری 17.68 میلیون صادرات داشته كه 23.8 درصد بیشتر از مدت مشابه سال قبل است.

اگر حذف تخفیف های صادراتی، محصولات فولادی چینی را در بازارهای منطقه غیرقابل رقابت کند، ممکن است منجر به کاهش تولید کارخانه ها شود زیرا تمایلی به عرضه بیش از حد بازار داخلی نخواهند داشت و بنابراین قیمت ها و حاشیه سود را کاهش می دهد.

همزمان با تلاش مقامات برای محدود کردن صادرات، واردات برخی از مواد اولیه فولاد که ممکن است به عنوان جایگزینی برای سنگ آهن باشد، ارزان تر شد.

در حالی که چدن و فولاد بازیافتی و قراضه جایگزین مستقیم سنگ آهن نیستند، می توان از آنها برای ساخت فولاد با استفاده از کوره های قوس الکتریکی استفاده کرد.

این بدان معناست که با توجه به اینکه در کوره های قوس الکتریکی از زغال کک به عنوان منبع انرژی استفاده نمی شود، می توان فولاد بیشتری از مواد اولیه غیر از سنگ آهن تولید کرد، که همچنین دارای این مزیت است که آلودگی کمتری دارد.

به طور کلی، به نظر می رسد که مقامات در تلاش هستند تا مشکلات قیمت بالای فولاد داخلی، قیمت قوی سنگ آهن وارداتی و آلودگی ایجاد شده در اثر تولید فولاد را یک باره حل کنند.

رکورد قیمتی

قیمت میلگرد فولادی در بورس آتی شانگهای در تاریخ 30 آوریل به بالاترین سطح یعنی 5487 یوان (848 دلار) در هر تن رسید، که بالاترین قیمت از زمان آغاز معاملات در سال 2009 است.

سنگ آهن بازار نقدی برای تحویل به شمال چین، همانطور که آرگوس مدیا ارزیابی کرده است در 27 آوریل به 193.50 دلار در هر تن رسید، و بالاتر از رکورد تاریخی قبلی خود در سال 2011 قرار گرفت.

در حالی که دولت چین مشتاق است شاهد تعدیل قیمت های داخلی فولاد و سنگ آهن در کوتاه مدت باشد، اما به احتمال زیاد آنها نگران اتکای طولانی مدت بخش فولاد به استرالیا نیز خواهند بود.

پکن و کانبرا بیش از یک سال است که بر سر موضوعات مختلف سیاسی با یکدیگر اختلاف داشته اند، اما عواقب این امر در تجارت متمرکز شده است، زیرا چین بر کالاهای مختلفی از جمله جو، زغال سنگ، سنگ معدن مس، شراب و گوشت تعرفه وارداتی می زند یا ممنوعیت غیررسمی اعمال می کند.

در حالی که این اقدامات تأثیر منفی بر صادرکنندگان استرالیایی این کالاها داشته است، با توجه به تکیه چین به سنگ آهن استرالیا برای تغذیه بخش فولاد خود که به نوبه خود یکی از مهمترین اجزای تشکیل دهنده رشد در دومین اقتصاد بزرگ جهان است، روابط تجاری همچنان به نفع کانبرا متمایل است.

صادرات کلی استرالیا به چین در مارس 13.42 میلیارد دلار استرالیا (10.37 میلیارد دلار آمریکا) ارزش داشت که طبق اطلاعات رسمی 17 درصد بیشتر از فوریه و سومین سطح بالای ماهانه است.

تاکنون پکن مراقب بوده است که سنگ آهن را از شعارها و اقدامات خود علیه کانبرا دور نگه دارد، اما عنصر اصلی برای فولاد یعنی سنگ آهن اکنون به فیلی در اتاق می ماند.

منابع جایگزین

افت کلی تولید فولاد چین با کاهش دادن صادرات، در عین افزایش عرضه و قیمت خوراک جایگزین، تنها تأثیر محدودی بر مقدار سنگ آهن مورد نیاز چین برای واردات خواهد داشت.

یک استراتژی بلند مدت برای تأمین سایر منابع سنگ آهن نیز در حال انجام است چراکه شرکت های چینی در توسعه پروژه سیماندو در کشور گینه غرب آفریقا شرکت دارند که اغلب گفته می شود یکی از آخرین و بهترین پروژه های سنگ آهن توسعه نیافته است.

با این حال، اگرچه منابع در سیماندو در کلاس جهانی است و استخراج آن آسان است، اما تدارکات برای رسیدن سنگ معدن به ساحل چالش برانگیز است و بنابراین غلبه بر آن گران است.

این چالش مربوط به هزینه، همراه با احتمال بالقوه بی ثباتی سیاسی در گینه، باعث شده است که شرکت های معدنی بزرگی مانند ریو تینتو نسبت به توسعه سیماندو محتاط باشند.

با این حال، به نظر می رسد چین مایل است ریسک کند و این احتمال را بپذیرد که سیماندو هرگز بازدهی قوی برای 15 میلیارد دلار هزینه خود را نداشته باشد.

این یک سیگنال قوی برای آن است که قطع وابستگی به سنگ آهن استرالیا از اولویت های چین است.